Omdat ik verstek had laten gaan op de burendag van 26 september 2010 – ik woonde toen welgeteld één dag in de Schouwweteringstraat – was ik blij verrast met de uitnodiging voor de eerste Noordse park Nieuwjaarsborrel die samen met de Nieuwsbrief Noordse Park bij mij door de brievenbus viel. Dit was mijn kans om buurtbewoners te leren kennen!
Er was ook een praktische reden om naar de borrel te gaan: in mijn meterkast was die avond een groep uitgevallen en ik had geen flauw idee hoe ik een nieuwe zekering moest aanbrengen en zat beneden in het donker. Dat kon ik dus mooi aan de buren vragen. Voor ik het wist had de wijkbeheerder van de Mitros me al uitgelegd dat ik helemaal geen zekering hoefde te vervangen; een schakelaar omzetten was in deze moderne meterkast voldoende.
Ondertussen begon het al aardig druk te worden in de Utrechtse School aan de Oudenoord. Alle buurtbewoners liepen rond met naamplaatjes en buttons met hun straatnaam. Dat bevorderde de integratie. Het welkomstwoord was van Guus van de Utrechtse School.
Helemaal onbekend was ik hier niet: mijn buurman Hans Bosman kreeg het woord en vertelde over de activiteiten in de buurt. Ik blijk naast een zeer actieve buurtbewoner te wonen.
Thee en gluhwein
Schoolkinderen hadden lekkere (halal) hapjes gemaakt en er werd Marokkaanse thee geschonken. Toen ik mijn tweede kopje thee op had, was de glühwein helaas niet meer voorradig. Onder het genot van hapjes en drankjes was dus de eerste kennismaking met de wijkagent, buurtbeheerder, buren en leden van de bewonerscommissie.
Het programma begon met een digitale diaserie over de activiteiten van de bewonerscommissie van de afgelopen jaren. Zoals het tuinieren in het Noordse park. Het sprak me erg aan dat er met de hele straat naar het WK voetbal in Zuid-Afrika was gekeken. (Inmiddels heb ik al veel foto’s op noordseparkonline bekeken. Leerlingen van de Utrechtse School traden op. De eerste was een vijftienjarige danser die werkelijk alle stijlen beheerste. Het werd een daverend succes dat een luid applaus opleverde.
Maar van de bewoners zelf werd ook iets verwacht: we werden in groepen onderverdeeld, naar het aantal jaren dat je in de Noordse parkbuurt woonde. Aan elk tafeltje een groepje. Op verzoek van Melissa (bewonerscommissie) vertelde per tafel een bewoner hoe hij/zij in deze buurt terecht was gekomen of wat hij/zij deed.
Er was een uitzondering: ik stond in mijn ééntje aan een tafel omdat ik de enige bewoner was die korter dan een jaar in de buurt woonde. Melissa vroeg me te vertellen waarom ik gekozen had voor deze buurt. Voornamelijk omdat het zo’n rustig straatje is, de Schouwweteringstraat. Vervolgens werd er een onderverdeling gemaakt tussen bewoners die wel en niet actief waren in de buurt, bijvoorbeeld in de bewonerscommissie – in combinatie met het aantal jaren dat je er woonde.
Gezellig, er kwam nu iemand aan mijn tafeltje staan, Janneke, omdat ze actief was in de groengroep, die zich bezighield met tuinieren. Maar voordat we ons eerste glas witte wijn op hadden, was het al tijd voor het laatste optreden en werd men verzocht te gaan zitten. Mijn overbuurjongen speelde enkele stukken op zijn cello. Tekenend voor de veelzijdigheid van de avond. Al met al een ongedwongen en leuke manier om je buurtgenoten te leren kennen. Goed voor de sfeer in de wijk!
Reindert Brongers